Drie affiches voor de voorstelling ‘Pointless International’ van Pointless International (Discordia / ‘t Barre Land) – 2014
’Ik zie daar met Brüstle een potsierlijke clown van enorme afmetingen, die met een klein pistooltje op het licht schiet, zich op zijn hoofd slaat, een buil laat opkomen, die afzaagt en opeet. Ik ben opgetogen: daarin zit meer geest en klasse dan in het hele moderne theater bij elkaar.’ (B. Brecht, woensdag 1 sept. 1920)
Pointless International is een Engels gesproken internationale clowns-voorstelling van Maatschappij Discordia en ‘t Barre Land: Matthias de Koning, Jorn Heijdenrijk en Vincent van den Berg verbinden het beste van het toneel met het beste van het circus! In navolging van hoe de clowns zich vanaf het begin van de 19e eeuw langzaam vanuit Parijs over Europa verspreid hebben, geeft Pointless International de klassieke clowns-scènes met eenzelfde kracht, originaliteit en intimiteit opnieuw gestalte.
pointless international is een circus zonder leeuwen en olifanten,
zonder trapeze-artiesten, zonder jongleurs en acrobaten,
zonder paarden, geiten en biggen
pointless international is een circus van clowns
De clown heeft à priori geen moraliteit, maar kan desondanks haar tijd weerspiegelen. De clown zoals wij die nu kennen heeft zo’n twee eeuwen geleden voor het eerst het levenslicht gezien, maar vooral is zij een personage in onszelf. Daarom moeten wij lachen. Om de tekortkomingen die wij in onszelf herkennen, én om de angst die daarmee gepaard gaat. De mislukking of ‘het onvermogen’ is het hoofdingredient van een clowns-act. De clowns demonstreren hun onkunde om welke onderneming dan ook tot een succesvol eind te brengen. Bij de clown is het niet eens zozeer een kwestie van durf te falen (‘No matter. Try again. Fail again. Fail better.’ S. Beckett): het falen is inherent aan de handeling. Alleen die relativering maakt progressie mogelijk. Dat maakt een avondvullend clowns-programma zo ontwapenend (lees: noodzakelijk). De relativering weerhoudt Pointless International niet om de clown ook de rol van de nar aan te meten. Zie ’t als een vingeroefening.
Coco, Buster en Joey die opkomen om hun piste op te eisen, die een suggestie van continuïteit voorschotelen, van bijzaken een hoofdzaak maken, zich de wereld laten welgevallen, en áfgaan!
Pointless International schuwt vermaak en amusement niet, maar wees gewaarschuwd:
ook clowns kunnen niet meer dan een tijdelijke schuilplaats zijn, een moment van stilstand in het vallen. Of anders gezegd: het artistieke vakmanschap van de clowns biedt méér dan alleen oppervlakkig vermaak. De inhoudelijke kant is de grootste grap (óf mogen we hier met niet minder clowneske ironie en verwijzend naar onze naam, Pointless International, er aan toevoegen dat het gebrek aan inhoud onze inhoud vormt). Clown-zijn is een existentiële beproeving, of béter: clowns zijn een existentiële beproeving!
